Według Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych, przez drogę pożarową rozumiemy drogę o utwardzonej nawierzchni, umożliwiającą dojazd pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej do obiektu budowlanego o każdej porze roku. Dodatkowo na drodze pożarowej nie mogą występować żadne stałe elementy zagospodarowania terenu, ani drzewa, które utrudniałyby korzystanie z niej.

W przypadku drogi pożarowej, która prowadzi do budynków, ma ona być tak doprowadzona, aby zapewniała dostęp do 30% obwodu budynku, kiedy jego rozpiętość nie przekracza 60 metrów, a do 50% obwodu, kiedy rozpiętość przekracza 60 metrów. W przypadku zabudowy pierzejowej droga pożarowa musi zapewniać dostęp do 100% długości elewacji od frontu budynku.

Droga pożarowa powinna zapewniać przejazd bez cofania albo być zakończona placem manewrowym w wielkości 20 m x 20 m. Można zastosować również inne rozwiązania, które umożliwiają zawrócenie przejazdów. Dopuszcza się także drogi pożarowe, z których wyjazd jest możliwy jedynie przez cofanie, byle długość takiego odcinka nie przekraczała 15 m.

Minimalna szerokość jaką musi mieć droga pożarowa, powinna wynosić co najmniej 4 m, a jej nachylenie podłużne nie może przekraczać 5%. W niektórych przypadkach dopuszcza się jednak występowanie odcinków drogi pożarowej o szerokości 3,5 lub najmniej 3 metrów. Kiedy niemożliwe jest doprowadzenie drogi pożarowej, która spełnia określone wymagania, czyli kiedy nie pozwalają na to lokalne uwarunkowania, czy inne uzasadnione czynniki, dopuszcza się zastosowane alternatywnych rozwiązań. Jednak nie mogą one pogarszać warunków ochrony pożarowej.

Droga pożarowa musi być doprowadzona do:

● Domów mieszkalnych średniowysokich, wysokich i wysokościowych- czyli wszystkich, które mają pięć kondygnacji nadziemnych i więcej.
● Budynków, w których przebywa jednocześnie więcej niż 50 osób oraz tych, z których korzystają osoby o ograniczonej możliwości poruszania się,
● budynków zawierających strefę pożarową magazynową lub produkcyjną,
● budynków użyteczności publicznej i budynków zbiorowego zamieszkania,
● stanowisk czerpania wody dla celów przeciwpożarowych.

Do budynków niskich, czyli takich, które zawierają cztery kondygnacje włącznie, nie trzeba doprowadzać dojazdu, który spełnia wymagania jak dla drogi pożarowej. Zalecane jest jednak utworzenie dogodnego dojazdu dla dużych pojazdów.

Droga pożarowa powinna zostać wyznaczona już na etapie planowania budynków. Do wytyczenia i oznakowania dróg pożarowych są obowiązani właściciele i administratorzy budynków oraz obiektów, w których są konieczne. Ponadto muszą oni zadbać o utrzymanie w odpowiednim stanie technicznych dróg pożarowych, ich przejezdności i dobre oświetlenie w nocy.

Jak oznaczać drogi pożarowe?

Każda droga pożarowa musi zostać odpowiednio oznaczona przy wszystkich wjazdach odpowiednimi znakami. Znaki trzeba umieścić po prawej stronie jezdni na wysokości co najmniej dwóch metrów. Oznaczenie drogi pożarowej musi być dobrze widoczne niezależnie od pory dnia. Osoba odpowiedzialna za oznaczenie drogi pożarowej musi pilnować, aby znaku nie zasłaniały drzewa, płoty, czy inne elementy.

Obecnie spotkamy kilka znaków informujących o przebiegu drogi pożarowej. Znak droga pożarowa ma kształt prostokąta lub kwadratu. W przypadku znaków prostokątnych mowa o czerwonej tabliczce z białą ramką i białym napisem informacyjnym. Drugi rodzaj znaku to biały prostokąt z czerwoną obwódką dookoła i czarnym napisem. Trzeci znak Droga pożarowa jest kwadratowy, na górze na białym tle jest piktogram, a pod nim na czerwonym tle, czarny napis.